BiTJoO

در سال 2006 بود که برای اولین بار DRS یا همان Distributed Resource Scheduling توسط VMware در vSphere معرفی شد. از آن زمان به بعد مدیریت منابع در دیتاسنتر ها تغییر بسیار زیادی را شاهد بود. اما برای درک بهتر DRS اجازه دهید که در ابتدا با هم به توافق برسیم که Resource به چه معناست؟

اگر شما درست مانند من ، علاقه زیادی به مجازی سازی، Containerization و مدیریت دیتاسنتر ها دارید ، حتما می دانید که یکی از کلیدی ترین واژه های این حوزه ، Resource یا منابع است. ریسورس یا منابع به فضای ذخیره سازی که دستگاه ها یا سخت افزارهای ذخیره سازی در اختیار ما قرار می دهند ، توان پردازشی که CPU عرضه می کند ، میزان RAM و پهنای باند کارت شبکه ، به همراه یکدیگر گفته می شود. پس وقتی از Resource صحبت می کنیم ، منظور ما Storage ، CPU ، RAM و کارت شبکه و همه آن چه که آن ها در اختیار ما قرار می دهند است.

بنابراین از روی معنای عبارت Distributed Resource Scheduler می توان این طور نتیجه گرفت که DRS تکنولوژی برنامه ریزی منابع غیرمتمرکز است.

در vSphere ورژن 7 ، شرکت VMware به این نتیجه رسید که می تواند از منطق موثر تر و رابط کاربری بهتری برای DRS بهره ببرد. برای مثال هم اکنون ، برخلاف گذشته که این تکنولوژی Cluster-Centric بود ، Workload-Centric است. بهتر است بگویم که تقریبا هیچ خبری از الگوریتم قدیمی DRS در این جا نیست و همه تمرکز DRS 7 بر روی Workload یا همان بار پردازشی است.

آموزش تصویری فعال سازی HA و DRS را در نسخه 7 پلت فرم vSphere در این ویدیو به زبان فارسی مشاهده نمایید. 

تکنولوژی DRS تا قبل از ورژن 7 

تا زمان معرفی vSphere 7 این تکنولوژی به این صورت عمل می کرد ، که آن را بر روی Cluster فعال می کردیم. سپس در کلاستر مذکور اگر منابع یک Host بیش از حد مصرف می شد ، در حالی که هاست دیگر ، منابع آزاد بیش تری در اختیار داشت ، یک بالانس بین آن ها اتفاق می افتاد. این بالانس از طریق vMotion و انتقال ماشین مجازی از روی هاست پرمصرف به روی هاست کم مصرف انجام می گردید. همچنین ، بررسی این مهم ، هر 5 دقیقه 1 بار اتفاق می افتاد.

تکنولوژی DRS در ورژن 7 VMware vSphere

خبر بد اینکه رویکرد DRS اکنون بسیار پیچیده است. خبر خوب اینکه این پیچیدگی بسیار کارآمد می باشد. 👀 در اینجا شاخصی به نام VM DRS Score در نظر گرفته شده است. چرا این شاخص به وجود آمد؟ چون کارشناسان شرکت VMware به این نتیجه رسیدند که در مدل قبلی ، همه توجه معطوف به هاست ESXi بود. حال آن که علت وجودی هاست چیست؟ میزبانی از VM ها! بنابراین در این مدل جدید همه سعی و تلاش در جهت خوشحالی ماشین های مجازی است.

اگر یادتان باشد در دو پاراگراف قبل گفتم که در گذشته هر 5 دقیقه یک بار منابع هاست های عضو DRS بررسی می شد. در DRS بهبود یافته ، بررسی شاخص ها هر یک دقیقه اتفاق می افتد. اندازه گیری ها نشان داد که این روش به طور کلی اثربخشی بسیار بیش تری را داشته است.

VM DRS Score

در قسمت قبل گفتیم که در DRS جدید خوشحالی ماشین مجازی اصل در نظر گرفته می شود. اما چه زمانی می گوییم که ماشین مجازی خوشحال است؟ پس از شیوع افسردگی در بین VM ها ، روان شناسان برای اندازه گیری شادی ماشین مجازی یک شاخص تعیین کردند. به این شاخص VM DRS Score می گویند.

البته نکته مهم این است که VM DRS Score ابدا ارتباطی با سلامتی ماشین مجازی ندارد. همان طور که شما می توانید یک بیماری جسمی داشته باشید ، اما احساس خوشحالی کنید. این شاخص دارای مقیاس از 1 تا 100 است و به باکت هایی به صورت 20 تایی تقسیم می شود. مثلا از 0 تا 20 ، از 20 تا 40 و همین طور الی آخر. که البته در تصویر قبل به خوبی مشاهده می کنید.

اگر خوشحالی یک ماشین مجازی به میزان 80 تا 100 باشد ، به آن معناست که به طور کلی ، هیچ رقابتی بین این ماشین مجازی و سایر ماشین ها بر سر منابع وجود ندارد. یا حداقل میزان آن بسیار کم است.

البته باز هم یک نکته مهم در این جا وجود دارد. این که یک VM برای مثال در Bucket از 20 تا 40 باشد به این معنا نیست که Performance کم تری نسبت به VM دیگر در باکت 80 تا 100 دارد. چرا که شاخص VM DRS Score بر اساس موارد زیادی محاسبه می گردد. به عنوان نمونه در تعیین آن هم Performance Metrics و هم Capacity Metrics دخیل هستند.

به همین دلیل هم هست که اکثر متریک های تعیین کننده این شاخص ، متریک های رقابتی هستند. از این دسته می توان CPU %ready time ، Good CPU cache behavior و Memory Swap را نام برد.

البته طبیعتا معیارهایی مانند Reserve Resource Capacity و Head Room مربوط به هاست ESXi نیز در این مورد بی تاثیر نیستند.

ذکر این نکته در این جا خالی از لطف نیست که در VMware Cloud که بر روی AWS میزبانی می گردد، شما حتی می توانید با استفاده از Elastic DRS این قابلیت را داشته باشید که در صورت کمبود منابع ، یک هاست تازه به کلاستر افزوده شود. که البته شاید برای تان قابل تصور باشد ، که هزینه های آن بسیار سرسام آور خواهد بود و تنها برای سرویس های بسیار حیاتی استفاده می گردد.

پیام بازرگانی : دوره رایگان کار با محیط ابری آمازون را به صورت ویدیویی و سناریو محور در اینجا مشاهده نمایید.

در زمان معرفی DRS مختص vSphere 7 شرکت وی ام ور یک گیف نیز به همراه داکیومنت ها منتشر کرد که در آن می توانید با UI دی آر اس این نسخه در چند ثانیه بیش تر آشنا شوید. این گیف را ما در تلگرام و در این آدرس برای مشاهده شما ذخیره کرده ایم.

برخی از قابلیت های دیگر که در این نسخه از Distributed Resource Scheduler معرفی شده اند به شرح زیر هستند:

ویژگی Assignable Hardware : که توضیح آن در این ویدیو به زبان انگلیسی وجود دارد. (در صورت درخواست شما در قسمت نظرات ، مقاله ای به زبان فارسی درباره این ویژگی به وب سایت بیت جو افزوده خواهد شد.) (همچنین این مورد بعد ها در ادامه دوره ویدیویی و رایگان مجازی سازی به زبان فارسی که در کانال یوتیوب ما وجود دارد نیز قرار دارد به طور کامل توضیح داده می شود)

ویژگی Scalable Share : این قابلیت نجات دهنده vSphere در زمان کار با Kubernetes هست و در این ویدیو به طور خلاثه و به زبان انگلیسی توضیح داده شده است. در آینده این موضوع نیز در کانال یوتیوب ما به زبان فارسی ، شرح داده خواهد شد. در حال حاضر در صورتی که اطلاعات کمی درباره Scalable Share دارید ، این نکته را به شما یادآوری می کنم که این ویژگی هم در سطح کلاستر و هم در سطح Resource Pool قابل فعال سازی است.

سایر ویژگی ها را به مرور ، در مقالات وب سایت تک تیک و بیت جو ، معرفی خواهیم کرد. تجربه شما از تغییرات vSphere چیست؟